Lees dit verhaal zeker tot het einde, want het zal je hart verwarmen.
Een directeur in Indiana, heeft veel bijval en dank gekregen als gevolg van recente gebeurtenissen voor het uitvoeren van een ongelooflijk onzelfzuchtige en oprecht medelevende daad van dienstbaarheid aan een lid van de gemeenschap.
Deze daad van dienstbaarheid werd verricht ten behoeve van de gemeenschap.
Dit vriendelijke gebaar werd uitgevoerd naar aanleiding van een recent incident dat een invloed had op de gemeenschap en werd positief onthaald.
Anthony, een leerling van de achtste klas, werd ontboden op het kantoor van Jason, een lid van het schoolbestuur, omdat hij weigerde zijn hoed af te zetten toen hem daarom werd gevraagd.
Jason maakte zich zorgen over de manier waarop Anthony zich gedroeg.
Jason concludeerde na onderzoek dat hij zich in een zeer moeilijke situatie bevond.
Jason maakte de optie om af te zien van de normale straf die gezien de omstandigheden passend leek.
In plaats daarvan benaderde hij zijn leerling met een open geest en een luisterend oor, enthousiast om te horen wat het kind te zeggen had.
Dit stelde hem in staat om zijn leerling beter te begrijpen en ermee om te gaan.
“Wat is er precies aan de hand?”
Ik vroeg hem wat hij van het scenario vond terwijl ik naar de andere kant van de tafel liep.
”Waarom gedraag je je zo arrogant en waarom weiger je je hoed af te zetten?”
CNN meldde dat Jason zei dat dit geen moeilijk verzoek was.
“En hij zei dat zijn ouders hem hadden laten knippen om geld te besparen, maar de resultaten beviel hem niet”, verklaarde hij.
‘En hij zei dat zijn ouders hem naar de kapper hadden gebracht omdat zijn ouders het zwaar hebben.’
Ondanks het feit dat zijn familie verarmd was, zei hij dat zijn ouders hem hadden laten knippen.
Een onderwijzer begrijpt dat zoiets kleins als een vreselijk kapsel een verwoestende invloed kan hebben op het gevoel van eigenwaarde van een middelbare scholier en het verlangen om aardig gevonden te worden door zijn klasgenoten.
Zelfs als Jason vond dat Anthony’s nieuwe uiterlijk aantrekkelijk was, begrijpt een onderwijzer dat dit niet in alle gevallen het geval is.
Ook al vond Jason Anthony’s nieuwe uiterlijk geweldig, elke leraar die zijn zout waard is, weet dat zelfs zoiets onschuldigs als een vreselijk kapsel een middelbare scholier enorme mentale problemen kan bezorgen.
Ook al hield Jason van Anthony’s nieuwe stijl, een slecht kapsel kan veel mentale onrust veroorzaken bij een middelbare scholier.
Jasons evaluatie van het probleem is volkomen correct.
“Kijk, ik knip al haar sinds ik zo oud was als jij,” vertelde ik hem, en ik liet hem foto’s zien van kapsels die ik voor zowel mijn zoon als mezelf op de universiteit had gedaan.
Ik vertelde hem dat ik haar al knipte sinds ik ongeveer zijn leeftijd had.
Daarna liet ik hem foto’s zien van recente kapsels die ik mijn kind had gegeven.
Ik sprak hem als volgt aan:
“Kijk, ik knip al haar sinds je even oud was als ik nu ben.”
We waren allebei even oud op dit punt in ons leven.
Als gevolg daarvan ondervroeg ik hem en zei:
“Zou je terug naar de klas willen als ik naar huis rende, mijn tondeuse greep en je lijn rechtzette?”
Jason verduidelijkte het probleem door een verklaring aan te bieden.
Uiteindelijk koos hij ervoor om aan het verzoek te voldoen, ondanks zijn aanvankelijke twijfels.
Daarna stapte hij in zijn auto en reed terug naar zijn woning.
Hij kreeg de toestemming van Anthony’s ouders, pakte zijn tondeuse en veranderde zijn kantoor in een tijdelijke kapperszaak voor een dag.
“Hij drukte het niet duidelijk uit, maar ik kreeg de indruk dat hij niet uitgelachen wilde worden”, voegde hij eraan toe over Jasons perceptie van de situatie.
“Hij wilde niet bespot worden.”
“Er op je best uitzien en scherp zijn” is slechts één cultureel onderdeel dat ik met plezier zal onderhouden gezien het een eigenschap is dat men zeer zal waarderen.
Het meest bemoedigende aspect van wat er gebeurde, was dat Jason geen lof zocht voor de manier waarop hij de kwestie aanpakte; hij zag het eerder als iets dat van hem werd verwacht als onderdeel van de verplichtingen die bij zijn werk hoorden.
De directeur van de school, die momenteel een doctoraat in het onderwijs nastreeft, heeft het tot zijn persoonlijke doel gemaakt om van zijn instelling een instelling te maken die meer nadruk legt op het oplossen van problemen in plaats van het afdwingen van zinloze regels, die het probleem vaak verergeren.
Hij boekt vooruitgang in de richting van dit doel door de nadruk die op de missie van zijn bedrijf wordt gelegd te veranderen.
Hij vertelde een nieuwszender:
“We straffen niet met harde hand”, wat zich in feite vertaalt naar “We zijn niet te streng.”
Je kunt ofwel met het kind gaan zitten om erachter te komen wat het probleem veroorzaakt en wat je kunt doen om het kind te helpen, of je kunt de telefoon opnemen, contact opnemen met de moeder van het kind en de moeder van het kind laten komen halen op voor ongehoorzaamheid.
“Wat heb je nu specifiek nodig?”
Het valt niet te ontkennen dat de uitvoering van zijn methode buitengewone resultaten oplevert.
De student hield zijn belofte en keerde terug naar de klas op het precieze tijdstip dat voor hem was gepland.
Jason heeft de tijd en moeite gestoken die nodig zijn om de oorzaak van het probleem grondig te begrijpen om het op de juiste manier op te lossen.
Als gevolg hiervan kon Jason alle problemen volledig wissen.
Als gevolg daarvan ontwikkelde hij het gevoel van eigenwaarde en het zelfvertrouwen van een jonge man met veel onbenut potentieel.
Wat een verschil kan het maken, zelfs in de kleinste situaties, om wat aandacht en moeite te steken in een probleem.
Als je dit verhaal met iemand anders deelt, kun je ze misschien inspireren en opvrolijken.